RE: Tajemna historia Żyrardowa
(04.10.2010 13:47 )majka_m napisał(a): Ok. Po udanym wstępie, druga zagadka:
Jedenastu ich stoi wśród wielu
Jedenastu tarcze ma z orłem
Chociaż starcy to pośród starców
Nie zmożeni żelazem, ni ogniem
Jedenastu wielkich strażników
Milczących świadków historii
Siłą ich nie marmur pomników
Tylko ziemia, z której wyrośli
Pytanie: co to za chlubna Jedenastka?
Proszę wymienić... najwyższego spośród nich.
![Smile Smile](https://zyrardow24h.eu/images/smilies/smile.gif)
To akurat jest bardzo prosta zagadka
Chodzi o pomniki przyrody w Parku Dittricha - jest ich 11
Wszystkie są oznakowane tabliczkami z orłem.(tarcze)
Najwyższym jest orzech czarny - tu mam zagwozdkę
na stronce
https://archiwum.zyrardow.pl/index.php?strona=1652&ukryj=no podano, że żyrardowski ma 40m wys. Natomiast inne źródła podają że orzech w Polsce dorasta do 30 m. W opisie poniżej, zaczerpniętym ze stronki
https://archiwum.zyrardow.pl/archiwum/tu...zyrody.htm
jest jeszcze coś innego
Platan klonolistny - 2 szt.
Olcha czarna - 3 szt.
Orzech czarny
Grab pospolity
Wiąz szypułkowy - 3 szt
Dąb szypułkowy
Platan klonolistny w Parku krajobrazowym im. Karola Dittricha Platan klonolistny
Imponujące i majestatyczne drzewo o rozłożystej koronie, liściach podobnych do liści klonu i co ciekawe o łuszczącej się całymi płatami szarobrunatnej korze, która pozostawia jasnożółte plamy. Ze względu na swą wyjątkowość drzewa te są często sadzone w parkach i alejkach.
Rosnące w Parku krajobrazowym im. Karola Dittricha platany klonolistne (Platanus acerifolia) są poza tymi znajdującymi się na cmentarzu rzymskokatolickim i ewangelickim jednymi z nielicznych okazów tego gatunku drzewa na naszym terenie.
Sadzonki sprowadzone prawdopodobnie z Ogrodu Botanicznego w Warszawie przez Karola Sparmana, który zaprojektował cały zespół parkowy w II połowie XIX w. Występowanie: Ameryka Północna, Europa Południowa i Wschodnia do Indii. Platan dorasta do blisko 35 m i jest gatunkiem długowiecznym.
Owoce kuliste, posiadające walor ozdobny. Pozostają na drzewie aż do wiosny.
Okres kwitnienia: maj.
Olcha czarna (olsza czarna)
Olcha czarna z łac. Aalnus glutinosa. Alnus to jeszcze rzymska nazwa olchy. Natomiast glutinosa oznacza: kleista i lepka - co nawiązuje do cech jej liści. Ponadto liście można scharakteryzować jako klinowate u nasady (wycięte lub zaokrąglone) z kępkami niewielkich włosków na spodniej stronie. Strzelisty pień, widoczny aż do wierzchołka, pokryty ciemną, prawie czarną spękaną korą.
Z kolei drewno olszyn ze względu na swą twardość i odporność na działanie wody używane było m.in. do wykonywania czółenek tkackich służących w produkcji przędzenia lnu.
Występowanie: Europa (głownie Skandynawia), Azja Północna i Ameryka Północna.
Osiąga wysokość od 20 do 30 m.
Okres kwitnienia: marzec.
Owoce: kuliste, przypominają kształtem orzeszki z bardzo wąskimi skrzydełkami.
Orzech czarny
Orzech czarny (Juglans nigra) jest najczęściej spotykanym w Polsce gatunkiem orzecha.
Uważany za drzewo ozdobne. Kora na starych pniach głęboko spękana i prawie czarna. Liście pierzaste i na końcu zaostrzone.
Drewno orzecha jest używane m.in.. do wyrobu mebli i kolb broni palnej. Z nasion pozyskuje się olej.
W naszych warunkach klimatycznych - najwyższy ze wszystkich gatunków orzechów - dochodzi do 25 m wysokości.
Występowanie: Ameryka Północna i Środkowa, środkowa i południowa część Europy, Azja Południowa (od Turcji do Himalajów) oraz Afryka Północna. Okres kwitnienia przypada na maj.
Owoce w kulistej, grubej i gęsto rzeźbionej skorupie. Spadają w październiku.
Grab pospolity
Znajdujący się w Parku krajobrazowym im Karola Dittricha grab pospolity (Carpinus betulus) nie należy do drzew wysokich - ma mniej niż 20 m. Kora gładka w kolorze popielatym i szarym z ciemniejszymi smugami. Liście można określić jako eliptyczne o ostrym zakończeniu.
Często ze względu na małe wymagania co do nasłonecznienia jest wykorzystywany do uzupełniania istniejącego drzewostanu parkowego. Jego drewno wykorzystywane m.in. do wyrobu narzędzi.
Grab pospolity jest typowym drzewem dla rejonów Europy Środkowej i Wschodniej, Kaukazu, Turcji i Iranu.
Rzadko przekracza 20 m wysokości.
Okres kwitnienia: kwiecień - maj.
Owoce: płaskie i żeberkowane orzeszki z trójklapowym skrzydełkiem.
Dojrzewają w końcu września.
Wiąz szypułkowy
Ze wszystkich gatunków tego drzewa wiąz szypułkowy (Ulmus laevis) jest najpospolitszy i osiąga zarazem największe rozmiary. Liście eliptyczne., a owoc przypomina mały orzeszek otoczony błonkowatym skrzydełkiem.
Występuje najczęściej w strefie umiarkowanej północnej części globu (blisko 30 gatunków) - głównie Europa Środkowa i Wschodnia.
Wiąz szypułkowy (tzw. limak) bardzo dobrze znosi dużą wilgotność. Pochodzące z wycinki drewno stosuje się m.in. w meblarstwie i do budowy łodzi.
Osiąga wysokość 20-30 m.
Okres kwitnienia: kwiecień.
Dąb szypułkowy
Nazwa dąb szypułkowy (Quercus robur) pochodzi od tego, iż żołędzie oraz cały kwiatostan wyrasta na szypułkach bezpośrednio z gałęzi. Kora gruba i podłużnie popękana w odcieniu od ciemnoszarego do brązowoszarego. Szeroka korona, krótki pień i grube konary. Pień przeciętnie od 2 do 3 m średnicy. Liście uszate, gładko wrębne. Jedno z najbardziej długowiecznych drzew. Niektóre z najstarszych drzew tego gatunku w Polsce mają ponad 1000 lat (przykładem dąb Bartek w okolicach Zagnańska).
Twarde drewno nadaje się do wyrobu mebli a także klepki podłogowej. Po dłuższym namoczeniu w wodzie drewno dębu czernieje i jest jeszcze twardsze - tzw. czarny dąb ("polski heban").
Występowanie: Europa, Afryka Północna i Azja Mniejsza.
Okres kwitnienia: kwiecień - maj.
Owoce: walcowate żołędzie.