Gdyby tak było w Polsce to pewnie część komentatorów powiedziałaby, że to zła, czerwona komuna:
„Francuzi mają szczęście do mieszkań. Nie dość, że jest ich tam najwięcej w Europie, bo aż pięćset na tysiąc mieszkańców, to jeszcze koszty ich utrzymania należą do najniższych w Europie. To wynik szczodrej polityki państwa, które odważnie interweniuje na rynku mieszkaniowym. Wykorzystywane są ulgi podatkowe, dotacje i regulacje finansowe po to, żeby domów powstawało wiele i żeby były dostępne dla każdego. Nie przypadkiem Francja jest chyba jedynym krajem na świecie, w którym prawo do mieszkania ma każdy obywatel. Według ustawy z 2007 roku, jeśli samorząd nie zapewni wszystkim dachu nad głową, będzie odpowiadał przed sądem. […]
Dziś rząd francuski stara się stymulować budownictwo własnościowe głownie przez system preferencyjnych kredytów. Program "zero procent", skierowany do ludzi, którzy kupują mieszkanie po raz pierwszy, zakłada pożyczki hipoteczne udzielane z zerowym oprocentowaniem. W ten sposób powstaje około 60 proc. wszystkich budynków mieszkalnych we Francji. W 2007 roku z preferencyjnych kredytów skorzystało 250 tys. osób. W 2008 roku zbudowano we Francji w sumie około 367 tys. mieszkań.”

A propos mieszkań czynszowych:
„Mimo tendencji wzrostowych, tylko 42 proc. niemieckich mieszkań to lokale własnościowe. Największa ilość Niemców swoje mieszkania wynajmuje. Miasta takie jak Berlin czy Hamburg stanowią ich prawdziwe królestwo. Tylko 14 proc. lokali w stolicy Niemiec i 20 proc. w najważniejszym porcie jest własnością osób w nich mieszkających. […]
Ceny wynajmu regulowane są przez przepisy federalne oraz wprowadzane przez poszczególne landy. Zasady są różne w zależności od części kraju i mogą się zmieniać, jednak zasada jest jedna: chodzi o złagodzenie wpływu rynkowych wahań cen. Tak jak we Francji czynsze są więc ustalane przez obie strony na dowolnych zasadach, jednak podwyżki zależą kilku czynników: inflacji lub wysokości czynszów w sąsiednich mieszkaniach. W ciągu trzech lat podwyżka nie może przekroczyć 30 proc. W latach 2001 - 2005 przeciętne ceny najmu rosły o około 1 proc. rocznie.
Najemcy mają zapewnione bezpieczeństwo tak długo, jak długo płacą czynsz. W tym czasie nie można wypowiedzieć im umowy, chyba że zachowują się źle, budynek ma być wyburzony lub rodzina właściciela potrzebuje miejsca do mieszkania.”
A mogliby brać przykład z Polski i wytresować obywateli! A tak, rządzą się w myśl jakiś socjalizmów, więc mają kryzys i rozpasane społeczeństwo roszczeniowe!

Cytaty pochodzą z:
http://gazetadom.pl/nieruchomosci/1,1027...ejsku.html